/p. 409/ voculas extorquebat, discutit? Alex. – Imo accensa
magis tunc apparebat. I. C. – Hoc ideo
evenit quia humorum capiti ingruentium
discussa ab aqua fuligine a morbo mentisque
errore vindicata est et eorum omnium quae
dixerat et fecerat profunda illam coepit oblivio,
at cum postea in memoriam nonnulla ei
tu revocasti. Alex. – Ita est. I. C. – Suppudescere
coepit; at omnes in verecundia rubent. Alex. –
Non ego Thomae Mori exemplum imitabor,
qui, cum Erasmum ignoto habitu acutissime
disserentem excepisset, ita dixit: «Vel
Daemon es, vel Erasmus». Sed ita de tua sapientia
eloquar: vel Deus es, vel Vaninus. I. C. –
Hic sum.
DIALOGUS LV.
De sacris Ethnicorum imaginibus.
Alex. –
Cur Deorum simulacra, quae humana
et pulchra forma pingenda
curabant Romani, ut scilicet
similitudo et species amorem
aspicientibus conciliaret, aliquando
sudasse legimus? I. C. – Theophrastus[3]
has assignat causas: internam patientem materiam
scilicet, externam alteram agentem, aëris
teporem, tertiam addit huius comitem extimam